ไซมอร์ก (سیمرغ, Simorgh)
เป็นสัตว์ในปรัมปราเปอร์เซีย มีส่วนหัวเป็นสุนัขหรือมนุษย์ ลำตัวเป็นนก และกงเล็บเป็นสิงห์โต ขนมีสีทองแดง
เล่ากันว่าไซมอร์กมีอายุยืนยาว จนเห็นโลกถูกทำลายมาแล้วสามหน ด้วยความที่ไซมอร์กมีอายุยืน มันจึงมีสติปัญญาที่ฉลาด เพราะได้เรียนรู้สิ่งต่างๆ มากมาย ไซมอร์กมีขนาดใหญ่จนสามารถจับช้างหรือปลาวาฬได้
หนังสือบางเล่ม ตีความว่า ไซมอร์ก แปลว่า นกสามสิบ เพราะว่า ไซมอร์กมีอายุ 30 ศตวรรษ, มีขนาด 30 เมตร และมีขน 30 สี
ในมหากาพย์ Shahmaneh (The Book of Kings) ของ เฟอร์ดอว์ซี (Ferdowsi) ได้เล่าถึงไซมอร์ก เอาไว้ว่า ไซมอร์กได้เข้าไปช่วยเหลือเจ้าชายองค์หนึ่ง ในขณะที่ยังทรงเป็นทารก เจ้าชายพระองค์นั้นมีชื่อว่า ซาล (Zal) พระองค์ถูกนำมาทิ้งไว้ในป่าเพราะว่าทรงมีเกศาเป็นสีขาว ไม่เหมือนทารกทั่วไป
ไซมอร์กนำเอาเจ้าชายซาลกลับไปเลี้ยงที่รังของมันในภูเขาอัลบอร์ซ (Alborz mount) และสอนความรู้ต่างๆ ให้พระองค์ ภายหลังเมื่อเช้าชายเติบโตขึ้นมา ก็ทรงกลับมาเป็นกษัตริย์ของเปอร์เซีย และได้แต่งงงานกับเจ้าหญิงรุดาบา (Rudaba) และให้กำเนิด รอสตาม (Rostam) ซึ่งเป็นตัวละครเอกในนิยายเปอร์เซีย
ไซมอร์กเป็นนกที่บินไปมาระหว่างโลกกับสวรรค ซึ่งมีครั้งหนึ่งที่ไซมอร์กบินไปเล่นอยู่บนต้นเกาเกเรน่า (Gaokerena) ต้นไม้แห่งชีวิต (Tree of Life) ซึ่งเป็นต้นไม้ที่ตั้งอยู่ระหว่างโลกกับสวรรค ต้นเกาเกเรน่า เล่ากันว่าเป็นต้นไม้ที่มีเมล็ดของพืชทุกชนิดบนโลกอยู่บนต้นของมัน เมื่อไซมอร์กไปเล่นบนต้นเกาเกเรน่า ก็ทำให้เมล็ดพันธุ์พืชหล่นลงมา และถูกสายลมของเทพวายุ-วาตะ (Vayu-Vata) และโดนน้ำฝนของเทพติชทรี(Tishtrya) กลายเป็นพืชทุกชนิดขึ้นอยู่บนโลกใบนี้