Poverty is a veil that obscures the face of greatness. An appeal is a mask covering the face of tribulation
ความจนเหมือนกับผ้าคลุมที่บดบังโฉมหน้าของสิ่งดีงาม การเรียกร้องเหมือนกับหน้ากากที่ปกปิดโฉมหน้าความยากเข็ญ

If the other person injures you, you may forget the injury; but if you injure him you will always remember.
ถ้าคนอื่นทำให้คุณเจ็บ คุณจะสามารถลืมบาดแผลนั้นได้ , แต่ถ้าคุณทำให้คนอื่นเจ็บ คุณจะไม่มีทางลืม

To be able to look back upon ones life in satisfaction, is to live twice.
หากสามารถย้อนรำลึกถึงอดีตแล้วพึงพอใจ มันก็เหมือนกับว่าได้มีชีวิตถึงสองหน

The person you consider ignorant and insignificant is the one who came from God, that he might learn bliss from grief and knowledge from gloom.
คนที่คุณคิดว่าสำคัญและไม่สำคัญ เขาล้วนเป็นคนที่พระเจ้าประทานมา , ซึ่งเขาอาจจะเรียนรู้ความสุขจากความทุกข์ และความรู้จากความโศกเศร้า

If your heart is a volcano, how shall you expect flowers to bloom?
ถ้าหัวใจของคุณเป็นภูเขาไฟ คุณจะหวังให้ดอกไม้เบ่งบานได้อย่างไร ?

Knowledge of the self is the mother of all knowledge. So it is incumbent on me to know my self, to know it completely, to know its minutiae, its characteristics, its subtleties, and its very atoms.“
ความรู้จักตนเองเป็นสุดยอดแห่งความรู้ทั้งมวล มันจึงสำคัญสำหรับฉันที่จะได้รู้จักตัวเอง อย่างถ่องแท้ อย่างลึกซึ้ง รู้ถึงบุคคลิกลักษณะของมัน รู้ถึงส่วนย่อย และลึกไปจนถึงอณู

Truth is singular. Its ‘versions’ are mistruths.
ความจริงเป็นเอกพจน์ ซึ่งเวอร์ชั่นอื่นๆ เป็นความเท็จ

There ain’t no journey what don’t change you some.
ไม่มีการเดินทางครั้งใด ที่คุณจะไม่เปลี่ยนแปลง