Yet he who reigns within himself, and rules
Passions, desires, and fears, is more a king.
ใครผู้ซึ่งครอบครองอาณาจักรในตัวเอง และปกครองความหลง, ความต้องการ และความกลัว ย่อมเหนือกว่าพระราชา

Teach us to give and not to count the cost.
…สอนให้เรารู้จักให้ โดยไม่ใส่ใจราคา

Scared is what you’re feeling. Brave is what you’re doing.
ความกลัวคือสิ่งที่เรารู้สึก, ความกล้าหาญคือการกระทำของเรา

Dreams belong to each of us alone, just as pain does.
ความฝันเป็นของเราแต่ละคนเพียงลำพัง, ความทุกข์ก็เช่นกัน

Memory fills my body as much as blood and bones.
ความทรงจำไหวเวียนในร่างกายฉันเท่าๆ กับเลือดและกระดูก

A wrongdoing doesn’t give us the right to do wrong.
การทำสิ่งที่ผิดผลาดไม่ได้มอบสิทธิในการกระทำสิ่งที่ผิดให้แก่เรา

Paint it as you see it,’ he had said in his lifetime. ‘Even if it’s a sunny day but you see darkness and shadows. Paint it as you see it
“ระบายสีอย่างที่คุณเห็น” เขาพูดอย่างนี้เสมอตลอดชีวิตของเขา “ต่อให้มันเป็นวันอาทิตย์ที่แดดแรงจ้า แต่ถ้าคุณเห็นความมืดและเงาขมุกขมัว, ก็ระบายสีอย่างที่คุณเห็น”

She felt almost guilty that she had handed some of her grief to him, and then she felt close to him for his willingness to take it and hold it, in all its rawness, all its dark confusion.
เธอรู้สึกผิดที่ระบายความเสียใจของตัวเองให้เขาฟัง, แต่มันกลับทำให้เธอรู้สึกผูกพันธ์กับชายผู้นั้นซึ่งพยายามจะซึมซับและแบกรับมันเอาไว้ , ทั้งที่มันทั้งขมชื่นและหมองหม่น

there are none so deaf as those that will not hear.
ไม่มีใครที่หูหนวกมากไปกว่าคนเหล่านั้นที่ไม่ต้องการจะได้ยิน