To handle yourself, use your head; to handle others, use your heart.
ประคองตัวเองโดยใช้สมอง ประคองผู้อื่นโดยใช้หัวใจ

The loneliest people can be the kindest. The saddest people sometimes smile the brightest. The most damaged people are filled with wisdom. All because they do not wish the pain they’ve endured on another soul.” –
คนที่โดดเดี่ยวที่สุดมักเป็นคนใจดีที่สุด คนที่เศร้าที่สุดบางครั้งคือคนที่ยิ้มสดใสที่สุด คนที่มีแต่บาดแผลอาจจะเต็มไปด้วยเจตจำนงค์ นั้นเพราะพวกเขาต่างไม่ปรารถนาให้ความเจ็บที่เกิดขึ้นกับตัวเองไปเกิดขึ้นกับจิตวิญญาณดวงอื่นๆ

Silence isn’t empty, it’s full of answers
ความเงียบไม่ได้ว่างเปล่า, มันเต็มไปด้วยคำตอบ

Your realize how much you truly miss someone when something happens, good or bad, and the only person you want to tell is the one person who isn’t there.
คุณจะรู้ว่าคุณคิดถึงใครสักคนอย่าแท้จริงก็ต่อเมื่อมีบางสิ่งเกิดขึ้น ไม่ว่าดีหรือร้าย และคนๆ เดียวที่คุณต้องการจะเล่าให้ฟัง กลับเป็นคนที่ไม่ได้ยืนอยู่ตรงนั้น

people are quick to judge, but slow to correct themselves
คนจะตัดสินอย่างรวดเร็ว, แต่กลับเชื่องช้าที่จะหาความถูกต้อง

counting other people’s sins does not make you a saint
นับความผิดของผู้อื่นไม่ทำให้คุณกลายเป็นนักบุญ

when your friends assume things about you without even talking to you regarding any problem.
เมื่อเพื่อนของคุณคิดว่าคุณเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งโดยที่ไม่แม้นจะได้พูดคุยกับคุณ นั้นไม่ใช่ปัญหาของคุณ

judge me when you are perfect.
ตัดสินฉันเมื่อคุณสมบูรณ์แบบ