Month: February 2016

Live every day as if you’ve come back in time from a dystopian future to try and prevent everything from breaking.
ใช้ชีวิตทุกๆ วันให้เหมือนราวกับว่าคุณได้ย้อนเวลากลับมาจากอนาคตที่มืดมนเพื่อพยายามจะพยายามและปกป้องทุกสิ่งทุกอย่างไม่ให้ถูกทำลาย

I want to sing like the birds sing, not worrying about who hears or what they think.
ผมอยากจะร้องเพลงอย่างที่นกร้อง, ไม่ต้องใส่ใจว่าใครจะได้ยินหรือว่าเค้าจะคิดอย่างไร

I closed my mouth and spoke to you in a hundred silent ways.
ผมปิดปากตัวเองแล้วพูดกับคุณด้วยหลายร้อยวิถีของความเงียบ

Only from the heart can you touch the sky.
ผ่านหัวใจเท่านั้น  คุณถึงได้สัมผัสท้องฟ้า

The moon stays bright when it doesn’t avoid the night.
พระจันทร์สว่างจับจ้องตายามเมื่อมันไม่หนีค่ำคืน

When you feel a peaceful joy, that’s when you are near truth.
เมื่อคุณมีความสุขโดยที่รู้สึกสงบ เมื่อนั้นคุณถึงอยู่ใกล้สัจจะธรรม

Put your thoughts to sleep,
do not let them cast a shadow
over the moon of your heart.
Let go of thinking.
ปล่อยความคิดให้พักผ่อน
ไม่ต้องหล่อหล่อมความหม่นหมอง
โดยพระจันทร์แห่งหัวใจ
ปล่อยความคิดให้ลอยไป

Beyond our ideas of right-doing and wrong-doing,
there is a field. I’ll meet you there.
When the soul lies down in that grass,
the world is too full to talk about.
Ideas, language, even the phrase ‘each other’
doesn’t make sense any more.
ระหว่างความคิดเรื่อง ความถูก ความผิด ของพวกเราแล้ว
มันมีสนามกว้างๆ อยู่ , ที่ซึ่งเราได้มาพบกัน
เมื่อจิตวิญญาณของเราล้มนอนลงบนพื้นหญ้า
ความคิด, ภาษา, และคำพูดที่ห่วงอาทรอีกฝ่าย
แล้วมันก็ไม่ต้องใช้เหตุผลใดๆ อีกต่อไป