อีพิคเตตัส (Επίκτητος)
นักปรัชญา Stoicism
เกิดราวปี c.55 A.D. ในเฮียราโปลิส , ไฟรเกีย (Hierapolis, Phrygia) ดินแดนของกรีกในเอเชียไมเนอร์ ทางตะวันตกของตุรกีในปัจจุบัน
ต่อมาอีพิคเตตัสได้กลายเป็นทาสของ อีปาโฟรดิตอส (Epaphroditos ) อยู่ในกรุงโรม อีปาโฟรดิตอส นั้นเป็นมหาเศรษฐี เป็นเจ้าของทาสจำนวนมากและยังเป็นเลขาของจักรพรรดิเนโร (Nero)
แม้ว่าจะเป็นทาสแต่อีพิคเตตัส ได้รับอนุญาตให้ศึกษาวิชาปรัชญาได้ โดยได้มีโอกาสเรียนกับรูฟัส (Musonius Rufus) นักปราชญ์สายสโตอิค (Stoic)
แต่ว่าต่อมาอีพิคเตตัสกลายเป็นคนพิการ ขาของเขาหักคาดว่าน่าจะเกิดจากถูกทำร้ายจากเจ้านาย
c.68 A.D. หลังจากจักรพรรดิเนโรสิ้นพระชนษ์ อีพิคเตตัสก็ได้รับอิสระภาพ เขาจึงเริ่มทำงานสอนปรัชญาอยู่ในโรม
c.93 A.D. จักรพรรดิโดมิเตียน (Domitian) ได้สั่งกวาดล้างนักปรัชญาที่มีอยู่ในเมืองทั้งหมด ทำให้อีพิคเตตัสต้องหนีออกจากโรม ไปยังนิโคโปลิส (Nicopolis) ประเทศกรีก และได้เปิดโรงเรียนใหม่ขึ้นที่นั่น
ลูกศิษย์คนสำคัญของอีพิคเตตัสคือฟลาเวียส อาร์เรียน ( Flavius Arrian) ซึ่งได้มาเขียนหนังสือกับอีพิคเตตัสราวปี 108 A.D. อาร์เรียนเป็นคนเขียนหนังสือสองเล่มคือ Discourses และ The Handbook (Enchiridion) ที่ทำให้เราทราบถึงเรื่องราวของอีพิคเตตัส และคำสอนของเขา บางส่วนเชื่อว่าหนังสือสองเล่มนี้เป็นคำสอนของอีพิคเตตัสเอง แต่ว่าอาร์เรียนเป็นผู้บันทึก
c.135 A.D. อีพิคเตตัสเสียชีวิตในวัยชรา โดยที่ไม่เคยแต่งงาน