Month: October 2014

It is not the length of life, but the depth.
มันไม่ใช่ความยาวนานของชีวิต แต่เป็นความลึก

Now and then it’s good to pause in our pursuit of happiness and just be happy.
จากนี้และตลอดไป มันจะดี ถ้าหยุดที่จะไคว่คว้าหาความสุข แล้วมีความสุข

It’s so hard to forget pain, but it’s even harder to remember sweetness. We have no scar to show for happiness. We learn so little from peace.
มันยากที่จะลืมความเจ็บปวด แต่มันยากยิ่งกว่าที่จะจดจำความภิรมย์ เพราะว่าเราไม่มีแผลเป็นที่คอยบ่งบอกถึงความสุข พวกเราจึงเรียนรู้น้อยมากจากสันติภาพ

Just tell me how to be different in a way that makes sense.
บอกผมหน่อยว่าทำอย่างไรถึงจะแตกต่าง แต่ในทางที่สร้างสรรค์นะ

I would die for you. But I won’t live for you.
ฉันสามารถจะตายแทนคุณได้ แต่ฉันจะไม่มีชีวิตเพื่อคุณ

Things change. And friends leave. Life doesn’t stop for anybody.
สรรพสิ่งเปลี่ยน แม้เพื่อนก็จากไป ชีวิตไม่เคยหยุดให้ใครสักคน

Books are the ultimate Dumpees: put them down and they’ll wait for you forever; pay attention to them and they always love you back.
หนังสือทำตัวเหมือนกับคนโง่ ถ้าคุณวางมันลง มันจะรอคอยคุณตลอดกาล แต่ถ้าคุณใส่ใจมัน มันก็จะรักคุณตอบ

How many slams in an old screen door? Depends how loud you shut it. How many slices in a bread? Depends how thin you cut it. How much good inside a day? Depends how good you live ‘em. How much love inside a friend? Depends how much you give ’em.
มีเสียงดังกี่ครั้งที่ประตูเก่าบานหนึ่ง ? ขึ้นกับว่าคุณปิดมันแรงแค่ไหน
มีขนมปังกี่แผ่นจากขนมปังก้อนหนึ่ง ? ขึ้นกับว่าคุณหั่นมันบางแค่ไหน
มีเรื่องดีๆ กี่ครั้งในวันหนึ่ง ? ขั้นกับว่าคุณใช้เวลาดีแค่ไหน
มีความรักมากเท่าใดจากเพื่อนคนหนึ่ง? ขึ้นกับว่าคุณมอบออกไปมากแค่ไหน